(زورانسری
ءُ ند(قلم
پہ
آیی ءِ گمان ءَ
آیی ءِ درھوکیں دستاں ند
ھنچو موسی ءِ دزلٹّ انت
گوشت یے
اگاں یلہ یے بکناں ھژدیاے بیت
مور ءُ موراں
ءُ اے بزگیّں جاتوگاں
پلکیّت
گوشتیے
چہ
ند ءِ ھیبت ءُ ترس ءَ
اگاں فرءون چہ وپتگیں واب ءَ پچ مہ درھیت
گڈا اے دنیا ءَ مئے بستار چے انت ؟
جست پرس ءِ کُرسی ءَ جست کنوک ءَ
پہ گزبنآکی ھنچو ھدایانی شان ءُ پھر ءَ
ھنچو کیامت ءِ میدان ءُ پٹّ ءَ
لنکک دیم پہ آیی ءَ دراج کت
پادا
وتی بے گناھی ءَ بہ منّ این
پیش
چہ گناھکاری ءِ نمنّگ ءَ چہ زند ءَ دستاں شود
گوشت یے
بلّ اتوں
تا گڈیّ بامسار ءَ
دانکہ زند ءِ گُڈّی بامسار ءَ
بگنداں
پیش
چہ بامسار ءَ کہ سیاہ ءُ تھاری ات
گردن ءِ چاگرد ءَ کِشکے ات
ساد ءِ
ءُ وابیں چمّ چہ ارساں کیل اتنت
سکرات ءِ وھد ءَ
دار ءِ بن ءَ
چہ سد گرنچ ءَ گرنچے ھم پچ نہ بوت
آ
موسی
نئت
آیی ءِ دست ءِ ند ھژدیایے نہ بوت
بلوچی ءَ رجانک ءلی رِئیسی منی ریزتگیں نبشتانکانی پتینکانی نزاناں اے
ھائیکو کئیگ انت
No comments:
Post a Comment