منّت واری
من واجہ کوران دامنی ءُ واجہ شستونی ءِ منّت واراں کہ آیاں من ءَ سراوان ءِ پیشی نام ءِ باروءَ سرءُ سوج کتگ .کہ شستون بوتگ. ھنچو واجہ دامنی ءَ بندر عباس ءُ کسرکند ءِ کوھنیں نام بندر دوگمبدان ءُ کنڈاوگ گوشتگءُ مروچگیں زابلی ءِ نام مگس بوتگ . من چہ درستیں زانتکاراں دزبندی کناں کہ منی ردیانءَ منءَ بگوش انت . شمے سرءُ سوجانی رھچاراں
واجہ تقی یا مسکانءَ ھم منءَ لھتے سوج داتگ , من آئیءِ ھم منتّ واراں .واجہءَ گشتگ کہ کارمرد رد انت کارمرز راست انت ءُ کندتگ
بلوچیءِ بزانت بلد سیدگنجءَ تاکدیم ۵٩۶ ءَ نبیسگ بوتگ
کارمرد: کارمرز: چیزے ءِ کارءِ گرگ. ڈکّ ءِ آرگءِ کار
کارمرد کنگ : ڈّک ءَ آرگ . استعمال کنگ .کارگرگ
کارمرز : بچار کارمرد

واجہ تقی یا مسکان پیش چہ سید ھاشمی ءِ سید گنج ءِ چاپ کنگ ءَ بلوچی زبان ءِ بازیں ندکار ءُ شاعرءُ لچہ کاراں سید گنج ھیرتچاری کتگ . پہ ک ءَ منصور بلوچ , مبارک قاضی , جی آر ملا ,عابد آسکانی, قیّوم سربازی,محمد حنیف بلوچ,گل ملیری,یارمحمد یارءُ حاجی احمد زھیر ءَ ھیرتچاری کتگ
پہ آ دگہ الپ ب آں مگربی بلوچستانءِ لھتے زانتکار چو کہ آھرداد بلوچ ,تاج محمد آپسواران( کہ مروچاں بریسیگ ) انت, جییند بلوچءُ اسماعیل امیری ھم ھور بوتگ انت
سید ھاشمی ءَ گشتگ : لھتے منءَ گوشیت گنوکءُ لھتے منءَ گوشیت شیپتال . منی میارءُ گناہ ایش انت کہ بلوچی وانانءُ بلوچی نبیساں
واجہ تقی منی گمان ءَ ترا بُھلیاں سوتکگ کہ پنیراں ھُپّ کنئے

گوشنت یک جنینے ءَ وتی مرد دوست نیئت, برے یک ایرازے گپتگ ات . یک روچے بزگّیں مرد وراک ورگ ءَ ات , جنینءَ گوشت تو ھر وھد وراک ورئے تئی ریش سُرانت. بزّگیں جودءَ پہ بزگّی گوشت, من ءَ ٹّک درا بگش کہ من ات دوست نہ انت . تو ریش ءَ سوچ , تو دیستگ مردمے کہ وراک بوارت ءُ آئی ءِ زنوک مہ سریت ...؟
واجہ تقی منءَ مشکتی کلاہءُ تیل نیست. تو مھربانی بکں کلاھےءُ شیشگے تیل پمن دیم بدئے. کلاہءَ سرءَکنان ءُ تیلءَ بروتاں چرپ کنان ءُ وتی نوکیں عکسے گراں
اے ھم منی نوکتریں عکس انت, بلےبے کلآہءُ مشکتی تیل ءَ. اے عکس ایتالیائی کارتونیستے ءَ چنت سال ءَپیش کشّتگ. شمے کستر

علی رئیسی