بلوچ ءِ تاریخ ءُ راجدپتر
لچّہ کار ءُ شاعر : ملّا فقیر محمد
شوھاز : علی رئیسی
جی سخندانیں پھلوان دُرّ ءُ وش بیان
بیا بہ نند دیوان ءِ تھ ءَ میری منگھان
کوپگ ءَ چنگ ءَ ایر بکن دست ءَ گِر کمان
من ترا یک سوجے گران کوھنین دپتران
کِسّہ ءُ تاریپاں مدام شھد انت تئی زبان
بلبلی الھانے بکش نامی پھلوان
بیا بلوچ قوم ءِ فرقھان کن گوں ما بیان
چہ قبیلہ ءُ پیسری جّد ءُ پیرکان
چار من ءَ سرھال کن بدَی پکاّئین نشان
شرّ بگش راستءُ سید ہ ءَ اصلی رشتہ وان
پھلوان در جواب ءَ گشیت گپتار ءَ چنان
کسّہ وان گوشدار ات منی سرچوٹیں یلان
یک تواریخے ماں بلوچستان ءَ بزان
بیا نفرجدّ ءَ میر بلوچ اصلیگ ءَ بزان
رند چہ نوح ءَ ماں روایتّءَ بیان
حضرت کھتان بن ھود علیہ السلام
حضرت یارب بن یسرب دومیگ انت نشان
اولاد محمد بن اسحاق انت واجھان
اعلمش رومی ھشتمی جدّ ات باد شھان
خاندان ءَ ات چہ آھری پیگمبر زمان
بیھ بلوچانی چہ قریشی ءِ فِرقھان
ماں یمن پیش ءَ گپتگ ات مذکور ءَ مکان
شت دمشق ءَ; سوریہ رندا مصر ءُ شام
سیمی منزل گپتگ ئے اردن ءَ مکان
عیسوی تاریخ ءَ ھمے رنگ ءَ ھست بیان
پنچسد ءُ بیست ءُ یک رس ات میلادی چنان ۵٢١
تھت پارس ءَ شاھی ءَ نشت نوشیروان
مشرق ءَ سِند گپت گوں پوج ءُ لشکران
مگرب ءَ بگداد گوں وتی شاھی پرچمان
تا بھارات ءُ قندھار استامبول میان
میر بلوچ جہ جت چہ ھما اردن ءُ عَمان
وارد پارس ءَ بوتگ انت مدتّے زمان
پاد اتکنت جنگ ءَ ھنچو گواتواریں جمبران
مان اتکنت جنگ ءَ وت گوں نوشیروان
حکم کتگ شاہ ءَ دَرچن ات پیر ءُ تاں جوان
کودک ءُ پیر ءُ مرد ءُ جن کورّ ءُ پھلوان
چہ بلوچ قوم ءَ ھچکس ءَ میل اِت زندہ جان
سرکش انت اقوام بلوچ دائم جاودان
آھر ءَ کمزور اش کت انت نامی پھلوان
میر بلوچ یاگی بوت انت ماں کوہ ءُ دَرَّوان
باز برا جنگ اش داتگ ات گوں نوشیروان
مدّت چنت سال کہ گذشتہ بوت در عیان
تاں توّلد بوت حضرت نور دو جھان
میر بلوچ مکّہ ءَ شت انت آرام گپت جھان
ھجرت پیگمبر مدینہ گپت اش مکان
شست ءُ سے سال عمر مبارک بوت تمام
گدّا کا رحلت مینمود آ صاحب قرآن
اے جھان تاریک ءُ دگرگونے بوت جھان
حالت پریشانی نزور بوت در مسلمان
انگت ءِ ایمان باقی ات ھنچو سنگ گران
حضرت صدیق ءُ دگہ فاروق زمان
رند چہ عسمان مرتضی ھست ات پھلوان
مصلحت یک ات میر بلوچانی گوں اشان
رند چہ یاران قوم جدا بوت انت فرقھان
عاقلان گوشدار ات شما رندی کسّھان
گوں شا تفسیر ءَ گوشان بھرءِ حصّہ وان
جنگ یزیدکت بر علیہ آل احمدان
میر بلوچ گون ات گوں قریشی ءِ خاندان
گالب ءُ زورآور بوت بد بخت جھان
اولاد پیگمبر شھید بوت انت بے آب ءُ تام
جنت ءَ رپت انت پہ پھرءُ زیب ءُ شان
میر بلوچ چہ ملک عراق کوچ کت بوت روان
گوں وت ءُ مال ءُ دلوت ءُ بگّ ءُ ھشران
رپتگ انت ماں ملک حلب مدتّے زمان
مشرق ءَ پارس نون پدا اومان کت اشان
ماں عربستان ءُ حلب بار کت مھتران
چہ قریشیان جدا بوت انت پھلوان
چہ وتی بیھی کشور ءَ بوتگ انت زیان
ماں عربستان ءَ مروچ گار انتش نشان
میر بلوچ قادر ات حکومتی ءَ تمام
گپتگ ماں کرمان ءَ اول ساری ءَ مکان
حاکم کرمان شمس الدین ھست ات آ زمان
یک صلاح بوت انت ھمدگر پہ سھل ءُ تران
مدتے بازیں گوستگ ات چندے در عیان
شمس الدین وھدے درگذشتہ بوت چہ جھان
گپتگ ات چکّءَ بدر الدین بابا ءِ مکان
مینمود رحلت اعلمش رومی مان جھان
صاحب چک ات گُلچراگ دومی حکمران
گلچراگ ءَ پُسّگے سُھرتاج ات بنام
گوش کن ات تفسیر ءَ پدا رندی کسھّان
گار نہ انت تاریخ بلوچستان مان جھان
رند چار قرن ءَ ایر انت تاریخ ءَ نشان
اعلمش رومی گلچراگ سھر تاج ءِ بیان
چارمی شاہ عباس ات تھت ءَ حکمران
چل ءُ چار فرقہ ات بلوچ قوم ءِ خاندان
بدر الدین ءَ ماں ھاتر ا ھنچو کت گمان
اے بلوج قوم ءِ فرقہ انت مشھور انت بنام
قوت ءُ زور ءُزھرہ ءَ فرھاد انت بنام
سرکش ءُ مردوار ءُ گزیدہ انت مان جھان
گالب ءُ گمراہ ءُ فتحیاب انت در زمان
جنگ ءُ تاریح ءِ کسہ وان گون نوشیروان
شاھی ءَ تھت ءَ مئے گر انت شکے نیست اشان
راہ دگہ نیست ات کہ بکنت بدر الدین بھان
ناتہ یے لوٹ ات بدر الدین پیوندے چشان
ناگوار لگّ ات اے ھبر کانیں مھتران
چل ءُ چار گونڈیں پسّگ اش مردیں کت نشان
نام نھاد اش کرت انت چنان مسل دھتران
پوش اتنت بانوری لباس ایشان ءَ بجان
کنجل ءُ میک اپ اش سھری مان لبان
گردن ءَ ھار ءُ کید سر ءَ چَلّہ انگلان
راھی اش کرت انت سلتان ءِ دربار ءَ روان
در بچن یکے نامزدے پر وت کن نشان
گیر قوم ءَ ما سانگ ندآتگ ا ںگتان
تو حکومتے ئے کن ئے زنڈیں ھرکتان
شاہ پشومان بوت چہ وتی کار ءُ کارپدان
میر بلوچ کوچ کرت ءُ شت انت کیچ ءُ مکران
رند چہ شاہ عباس ءِ زلم ءُ زلمنان
مدتے وھد ءَ نشت حکومت ءَ محمد خان
چہ بلوچ قوم ءَ ھست ات آ نوجوان
بر ششم تھت ءَ میر جلال خان بوت کامران
گپت حکومت ءُ سلتنت کیچ ءُ مکران
باد شاہ بوت پہ چل ءُ جار قوم ءُ فرقھان
آ بری پاکستان نہ ات میانی ءَ نشان
ملک تصرف گپتگ ات دست ھندوان
گڈا کہ اتک انت بت شکن نامی پھلوان
میر بلوچ سرشار ات گون ءَ میری منگھان
بوران جلوان ات گوں کمیتی مرکبان
دیم پہ دیم بوت انت مردوریں سانڈ گوں دژمنان
ھرچی کہ رام رام گون بتان کت آ ھندوان
ناتوان اتنت نیست ات کُنٹ ءَ روح ءُ جان
نی سرءُ ھوش دست ءُ پاد انگشت ءُزبان
کہ گوش انت راھے سوج دینت لعنت مذھبان
ھنجریں ٹپّاں لگ اتنت تیزیں نیزہ وان
ھندو چو دزیں تولگ ءَ بوت انت گلگجان
ملک چہ دست سارقان گپت انت گردن کجان
نشت انت مان قصر ءُ ماڑی ءُ شاھی دبروان
چاکر شیھک مستر ات رند ءِ فرقھان
گوھرام لاشاری تھت نشین ات پہ ھلکھان
نام بلوچانی مشھور ات چار کنڈ جھان
سانگ ءُ پیوند ات گوں وتءَ ھر دو فرقھان
دھتر شیھک نانلی سانگ کت ھَدّہ خان
پیدا بوت میران منگلین رند ءِ پھلوان
مات ءَ رندان ات پت ءَ چہ لاشاریان
عبد اللہ لاشاری دوم ابن بھرام خان
سانگی کت آ دیمی مَدی رندانی نشان
رند چنت سال ءَ مدتے گوستگ در عیان
مشورت بوت انت رند ءُ لاشاری ھمزمان
چہ کلات دیم تریّنت پہ مگرب ءَ بیت انت روان
ایر رچان بوت انت سیستان ءِ دور ءُ دامنان
نشت انت مان میری پارو ءُ شیرکمبیں تڑان
ھیما اش زریں پاد کت انت سیھرنگیں گدان
ڈاچیاں پلگور ات کُنردانیں شان دپان
کھچر ءُ تلّ ءُ کورکش ءُڈنّاں میھڑان
سرشم ءُ برزین قلہ ءُ ماتبنداں بزان
شور کتگ گرب ءَ گپتگ اش سیستان ءَ مکان
ماں سراوان ءُ دزّکءُجالک ءَ تاں دھان
بوت انت ماں کرمان نرمانشیر رود بار ءَروان
سرحد ءُ چامپ ءُ لاشارءُ پنوچ ءَ میان
بندرات مان جاشک جگین کیر ءُ بیر نشان
کمبِل ءُ وشنام نشتگ انت پیش ِ دپگوزان
چھبار ءُ دشتیاری نگور گپتگ اش نوان
کلمت داں اورماڑہ ءُ باز کِرّ ءُ کشان
سِنگام ءُ رھگامءُبسول کوہ ءُ سر شمان
ماں تلانگ ءُ کوچو ءَ رپت انت مالچران
بین سربازءَ داں کسرکند ءَ درمیان
گوست انت تنکیگ ءَ ماں بگا بند ءِ سر شمان
رندان بنپور ءَ نشتگ انت مدتے زمان
لاشاری لاشار ءَ گِلءِ کور ءِ پادروان
سابت انت رند ءُ لاشاری پیشیگین نشان
انگت ءَ گوھرام ءِ کلات مشھور انت بنام
سیل کتگ سیستان جھل ءُ برز ھرجاہ ءَ اشان
مان نگور دشت ءَ ءُ کلاچ بوتگ انت روان
ترّ ات کیچ کور ءَ شت انت کولواءِ پٹان
بُرت اش داں ھند ءُ دھلی ءَ جنگ کت مھتران
گپتگ اش شاہ ءُ تھت پَلَک کرتگ مردوران
نی پدا اومان اش کتگ پیشیگین مکان
بارہ ات سیمی ماں کلات آتک انت آ جوان
مندو اش نندینت ماں کلات تھت ءَ حکمران
شور کتگ رند ءُ لاشار ءَ مصلحت چنان
چاکر ءُ گوھرام گوں وتی پوج ءُ ھمبلان
نامی ات چاکر گوں حکومتی دپتران
گوھرام لاشاری گوں مزن پاگیں مھتران
چاکر ماں راہ درّہ بولان ءَ روان
لشکر ِ رند ماں ڈاڈر ءُ سیبی درّچان
گوھرام ماں باگیں گجرات ایرکپت باڈران
میر بلوچ جنگ ءَ سرکش ءُ نامدار ات جھان
ملک اش ماں چار دور ءَ کت انت کم کم ءَ گران
ماں خراشان شاہ ھمایون ات در زمان
نشتگ ات گوں ترکی تھاردیمیں لشکران
پاد کت انت باگیں گجرات گوھرام ءَ گدان
ڈاڈر تھت ءَ گپتگ ات رندی پرچمان
پوترو ءُ داوود ; قندھار قبضہ کت اشان
ایمن ءَ نشت انت مدتے سال ءَ در زمان
سمی ءُ سازین گوھر گوں بازیں شدتان
یک دمے دنیا اش تمامیں کت آس کشان
گاڑینت انت راجی مھتر ءُ سوتک انتش جھان
سمّی ءَ بالاچ گار کتگ دودا ھم زیان
سازین ءَ باگاڑ ءِ کتگ قبرستان تمام
گوھر ءَ گوھرام ویل کت ءُ رند ئے گپت نوان
پر من ءَ گوھرام آتکگ ات دوشی شبروان
در حقیقت چوش نہ ات تفسیر ءَ بیان
راست اِش ات گوشدار ات حقیقیں عاقلان
ھست انت ماں تاریخ بلوچستان ءَ بیان
رند ءُ لاشار ءَ بستگ ات شرتے ھمچنان
آ بری قول ءُوادھاں قبضے ات زبان
شرت اش پہ اسپانی سر ءَ بستگ ات اشان
مرچی میدان ءَ کئیگ بیت مردی ءِ کمان
کج اتنت ریحان ءَ وتی رھوار ءِ لگام
چاکر ءِ برازتک ءَ چمارند ءِ فرقہ وان
تیگ زنین گوھرام ءِ پسر میرین رامین خان
پاد رکابان ءَ ایر کت انت زین ءَ نشت جوان
چا گورا ھر دو ترّتنت پجی ءَ جوان
چنت نفر رندان بوتگ انت شور ءُ ھمزبان
ھکّ اش رامین ءِ کتگ پامال ءُ زیان
شاھدی داتگ کٹّتگ ریحان ءَ کمان
اے ھبر رامین ءِ دل ءَ لگتگ گران
رپتگ یک روجے شکاری ماں آھو ان
ڈیک ندات شکاریگ ءَ آ روچی رامین حان
زھر کتگ گوھر ویل کتگ گوھرام ءِ نوان
رپتگ پہ نزّ چاکر ءَ گپتگ ات مکان
گوشتی کہ گوھرام شبروی آتکگ پہ من ءَ
اے ھبر بد برتگ تمامین لاشاریان
گوھر جنت ناشریں پولنگ مئے گُدان
مارا ناحکّ ءَ گوھر بندیت تھمتان
نیلیں ما واست گوھر ءَ مالداری نشان
گوھر ءِ مال ءَ ما کنیں نُکسان ءُ زیان
پاد اتکنت نیم شپے لاشارءِ جوان
زرتگ انت جنگی اسپر ءُ شمشیر ءُکمان
گار کت انت بی بی گوھر ءِ ھِراّنی نشان
ھال رس ات میرین چاکر ءَ مالوم بوت جھان
شور کتگ رندان بستگ انت اش ترکی میان
آ سلہ جنگی پوشت انت مردان ءَ بجان
دوستی ءِ سی سال اش کت انت برباد ءُ زیان
رستگ ات سی سال ءَ دگہ جنگ در بین آن
چاکر ءُ گوھرام مٹّ اتنت زور ءُ بازوان
رتکگ ات لاش چو ترونگل ءَ گویا الامان
در میان اتک انت شے کھیری مان پترّان
چاکر شیھک ءَ نکت منزور سھل ءُ تران
پاداتکنت دلگیری کھیری چہ پترّان
پشت اش ماندات ءُ بد دعااش کرت انت چنان
کامیاب ھچ وھدءَ مبات رند گوں فرقھان
مان اتکنت رند ءُ لاشاری چو بشّ بُنبَران
پہ ھمک جنگ ءَ کٹتّگ گوھرام ءَ کمان
چاکر ءَ گاڑینت انت وتی مردوارین جوان
منگلین میران گوڈلان شلینت یک دمان
چاکر شیھک دیم پرا ترک ءَ بوت روان
گوشتی گوں ترک ءَ دی منءَ گرانین لشکران
دی من ءَ زونو ءِ تھاردیمین مردوران
من وتی بیران یک پہ یک گوھرام ءَ گران
قوم لاشار ءَ من تمام چُکچین کنان
گوھرام گوں نوھان ءَ کتگ رشوتے روان
داتگ اش لَبّ تو بکن چاکر ءَ زیان
چاکر ءِ کشتن ءَ کتگ ترک ءَ سد بھان
زھرکنین شیر بوتکگ ءُ میر ءَ کت روان
پیل شراب داتءُ بُرّتنت جیل چہ پنجہ وان
گردگین لوک ئے پچکتگ بند ءَ بے گمان
شہ ھمایون ءَ کرتگ ات سردار امتحان
درست جت ءُ پِرّینت ا نت ھما میر ءَ یک دمان
زھرکن ءُ پرجوش ات تمام رند ءِ پھلوان
رند شش ماہ ءَ ترّ ات گوں ترکی لشکران
جمبر ءَ گرند اِت گپت نَلی زِ برین ترونگلان
مدتے بند شت انت رگام ءُ چرتگ اش جھان
چاکر ءَ کٹّ ات آھر ءَ مردی ءِ کمان
کشتگ ئے بیست چار ھزار لاشارءِ جوان
نھسد دگہ نوھانی جت ءُ پریّنت یک دمان
فرقھے رندان آتکگ ماں کیچ ءُ مکران
آسکانی نسل انت لاشارءِ قوم ءُ فرقھان
گوش کن ات او بیل ءُ حقیقتیں ھمبلان
ناتپاکی ءَ دیر کن ات بُگز ءُ کُنتان
وت ماں وت داوا ءَ مہ زور ات گوں برادران
ناتپاکی ءَ وت ماں وت گار بیت نشان
حاسداں رقصان کن ئے قومان ءَ زیان
عزتے پر تو نمانیت گوں مردمان
سیادی ءِ رشتہ ءَ مہ بُرّ ات او مردمان
ھر چی کہ نام ئے ھست بلوچ گوں تو ھمزبان
بِلیّ کہ زات ءُ منسب ءَ کم انت آ جوان
لوڑیگی زاتیں یا اگاں زنگی ءُ گلام
گر ستر وار ءُ بزگّ انت مسکین جھان
درتگین پچانی مہ چار ھست انت ناتوان
مذ ھب ءُ دین ءَ گوں ترا یک انت جسم ءُ جان
چہ بلوچ قوم ءِ فرقھان ھست انت اے جوان
عزت ءُ عیب ءُ تانھ ئے ھنچو وت بزان
اے خداوند ءِ قدرتان ھست انت امتحان
جاھل ءُ گمراھی مہ کنت انسان نیک نام
چون تکبر کت آ عزازیل شت لامکان
رشوت ءُ لبّانی پد ءَ ویل دی مسل آن
ھژدیایے مان قیامت ءَ جاہ جنت حرام
راہ ترا نیت انت گیر بئے شیری پنجگان
ھر کش ءَ ھست انت صاحبی گیب ءَ علمدان
بے سرین سوتان بئے زیر بار ِ گران
کشتی ات موجان گرک بیت دریایی زران
ایر کن ئے دستان ماں سر ءَ لگّ ئے زارجنان
قیمتی پنتانی حقیقتان شرّ بزان
او بلوچ قومانی سر ءُ ملک ءِ حاکمان
رھبر ءُ نامی سرپرست نامی متبران
ناتپاکی ءِ عاقبت ایش انت واجھان
شیر مروچ گار انت چہ شگالانی پنجگان
رہ مزارانی بند کتگ موری لشکران
مستری روباہ ءَ رس ات شیر ءِ ناگھان
ھژدیا وار انت کیپک ءِ گونڈین چنگلان
چِرتک چوپیت شھمات ءَ پیل ءِ گوش بُنان
گُرک مزن نامین چمدار انت دست تولگان
زالم ءَ زلمانی عوض مِلّتگ گران
رندیگیں ھکّاں گیر کتگ مزلوم ءِ گَمان
باگاڑ ءَ گند ئے ڈنگ جنت مار ءُ عقربان
پھلوان واست چانوگے گپتگ عاجزان
ناتپاکی ءَ چار چتور رسوا انت جھان
ھر کسی بند ءَ بُرّتگ جَّد ءُ پیرکان
چہ پت ءُ ماتی خاندان اصلی رشتہ وان
ھجری پہ چارسد ءُ الف ءُ پنچ ءَ بوت روان
میلادی ترّات آھر ءَ گُڈّی حصہ وان
نُھسد ءَ کار کت گون ھزار ھشت ءُ پنچمان
شمسی ءَ سے سد ;ھزار ءُشست ءُ سے بخوان
نیست مروچ قدر ءُ عزتے جوانیں مردمان
عالم ءُ ملا ءُ امیر خان ءُ معتبران
مجلس ءُ دیوان ءَ مزن نامیں شاعران
پیسری نامدار ءُ کھنسالین مردمان
گوش کن ات پنتانی حقیفت ءَ عاقلان
قافل ءُ پژمردہ مہ بیت چو کہ جاھلان
زندگی چار روچ انت پدا ھَلیت اے جھان
قافلہ رپتگ منتگ ئے رند ءَ کاروان
فخر مہ بند گافل ما ءُتو گونین اے رمان
ھَی کن ات مردان انگت ءَ باقی انت جھان
نُگدھان گوش دار اِت چما پیشی مردمان
نام بلوچانی ایر اِنت ماں شاھی دپتران
ھیبت ءُ بیمدار اَت بلوچ ماں آن زمان
ترس اتنت روس امریکہ ءُ آلمانیان
لرزتنت ھند ءُ چین گوں تمام جاپانیان
شرقی ءُ گربی مِلّتنت گوں برتانیان
ناتپاکی ءِ بارو ا مالوم ات اِشان
ھیلہ ءُ مکر اش سازتگ دیم سیاھیں سگان
وت ماں وت جنگ اِش دات بلوچ قوم ءِ خاندان
گُڈّا کہ کمزور اِش کت انت نامی پھلوان
آھر ءَ تقسیم اِش کت انت مُرداریں بدان
ھند ءُ اوگان حصہ یے برتگ ات عُمان
سیستان ءُ کیچ ءُ مکران شرّ کت گربیان
ملک زبر دستی ءَ برتگ آت شومین ناشران
ھَکّ شمئے پامال انت مدام دست دیگران
بے سر ءُ گار انت مئے بلوچ قوم ءِ خاندان
بے پد ءُ رند انت نیستنی تاریخ ءَ نشان
چپ نبیسان ءَ گار کت مئے ماتی زبان
کاگد ءَ لِکیّں اردو ءُ پارسی ءِ زبان
لنکہ یے نان ءَ گرین دست ء ناٹکان
وار ءُسرگردان انت مئے قوم ءِ خاندان
انگت ءَ پھر کنت وتی واست ءَ ناتوان
چمچہ انت مرچی میر بلوچ دست گربیان
سد تُمُن دست ئے دی گریت ھِّکیں برادران
آھر ءَ دست ءَ دنت وتی پِسّ ءُ مادران
دایم ءَ شیر انت پہ ضعیفیں خواھران
یاگی انت کوہ ءَ ءُ کُشیت ملکءِ مردمان
ھک ئے پہ دست گربیان پامال ءُ زیان
زھر انت ءُ بندیت پہ وتی برات ءَ کَنَہ وان
زندگی ءَ بیزار انت وتی کپتگ چَکّران
سر گون ءَ سنگ ءَ جنگ دنت ھر جا ٹکّران
کامیاب ھچ وھد ءَ نبیت تان روز زمان
آھر ءَ دست ءَ کپیت زلمی چنگلان
گوازینیت ھیسی چوٹو ءُ عمرءِ برکتان
پشپد ءَ چکاں دشمن ء سازیت ھَرکتان
ناتپاکی ءَ گوش بدار اِت ای مردمان
ھرکس ءَ نپسی نپسی انت چو آھر زمان
ھر کسے گیش وت نہ انت پَسّتگ جھان
عاقلان پھریز اِت چہ اے راہ ء باتلان
ماں دلان شود اِت کُنت ءُ بُگز ءُ حاسدان
اچ ادان ختم بوت بلوچستان ءِ بیان
گونڈ بگِر ملا فقیرمحمد نُکتہ آن
ربّ وتی لتف ءَ جنّت الفردوس ءَرسان
لچّہ کار ءُ شاعر : ملّا فقیر محمد
شوھاز : علی رئیسی
جی سخندانیں پھلوان دُرّ ءُ وش بیان
بیا بہ نند دیوان ءِ تھ ءَ میری منگھان
کوپگ ءَ چنگ ءَ ایر بکن دست ءَ گِر کمان
من ترا یک سوجے گران کوھنین دپتران
کِسّہ ءُ تاریپاں مدام شھد انت تئی زبان
بلبلی الھانے بکش نامی پھلوان
بیا بلوچ قوم ءِ فرقھان کن گوں ما بیان
چہ قبیلہ ءُ پیسری جّد ءُ پیرکان
چار من ءَ سرھال کن بدَی پکاّئین نشان
شرّ بگش راستءُ سید ہ ءَ اصلی رشتہ وان
پھلوان در جواب ءَ گشیت گپتار ءَ چنان
کسّہ وان گوشدار ات منی سرچوٹیں یلان
یک تواریخے ماں بلوچستان ءَ بزان
بیا نفرجدّ ءَ میر بلوچ اصلیگ ءَ بزان
رند چہ نوح ءَ ماں روایتّءَ بیان
حضرت کھتان بن ھود علیہ السلام
حضرت یارب بن یسرب دومیگ انت نشان
اولاد محمد بن اسحاق انت واجھان
اعلمش رومی ھشتمی جدّ ات باد شھان
خاندان ءَ ات چہ آھری پیگمبر زمان
بیھ بلوچانی چہ قریشی ءِ فِرقھان
ماں یمن پیش ءَ گپتگ ات مذکور ءَ مکان
شت دمشق ءَ; سوریہ رندا مصر ءُ شام
سیمی منزل گپتگ ئے اردن ءَ مکان
عیسوی تاریخ ءَ ھمے رنگ ءَ ھست بیان
پنچسد ءُ بیست ءُ یک رس ات میلادی چنان ۵٢١
تھت پارس ءَ شاھی ءَ نشت نوشیروان
مشرق ءَ سِند گپت گوں پوج ءُ لشکران
مگرب ءَ بگداد گوں وتی شاھی پرچمان
تا بھارات ءُ قندھار استامبول میان
میر بلوچ جہ جت چہ ھما اردن ءُ عَمان
وارد پارس ءَ بوتگ انت مدتّے زمان
پاد اتکنت جنگ ءَ ھنچو گواتواریں جمبران
مان اتکنت جنگ ءَ وت گوں نوشیروان
حکم کتگ شاہ ءَ دَرچن ات پیر ءُ تاں جوان
کودک ءُ پیر ءُ مرد ءُ جن کورّ ءُ پھلوان
چہ بلوچ قوم ءَ ھچکس ءَ میل اِت زندہ جان
سرکش انت اقوام بلوچ دائم جاودان
آھر ءَ کمزور اش کت انت نامی پھلوان
میر بلوچ یاگی بوت انت ماں کوہ ءُ دَرَّوان
باز برا جنگ اش داتگ ات گوں نوشیروان
مدّت چنت سال کہ گذشتہ بوت در عیان
تاں توّلد بوت حضرت نور دو جھان
میر بلوچ مکّہ ءَ شت انت آرام گپت جھان
ھجرت پیگمبر مدینہ گپت اش مکان
شست ءُ سے سال عمر مبارک بوت تمام
گدّا کا رحلت مینمود آ صاحب قرآن
اے جھان تاریک ءُ دگرگونے بوت جھان
حالت پریشانی نزور بوت در مسلمان
انگت ءِ ایمان باقی ات ھنچو سنگ گران
حضرت صدیق ءُ دگہ فاروق زمان
رند چہ عسمان مرتضی ھست ات پھلوان
مصلحت یک ات میر بلوچانی گوں اشان
رند چہ یاران قوم جدا بوت انت فرقھان
عاقلان گوشدار ات شما رندی کسّھان
گوں شا تفسیر ءَ گوشان بھرءِ حصّہ وان
جنگ یزیدکت بر علیہ آل احمدان
میر بلوچ گون ات گوں قریشی ءِ خاندان
گالب ءُ زورآور بوت بد بخت جھان
اولاد پیگمبر شھید بوت انت بے آب ءُ تام
جنت ءَ رپت انت پہ پھرءُ زیب ءُ شان
میر بلوچ چہ ملک عراق کوچ کت بوت روان
گوں وت ءُ مال ءُ دلوت ءُ بگّ ءُ ھشران
رپتگ انت ماں ملک حلب مدتّے زمان
مشرق ءَ پارس نون پدا اومان کت اشان
ماں عربستان ءُ حلب بار کت مھتران
چہ قریشیان جدا بوت انت پھلوان
چہ وتی بیھی کشور ءَ بوتگ انت زیان
ماں عربستان ءَ مروچ گار انتش نشان
میر بلوچ قادر ات حکومتی ءَ تمام
گپتگ ماں کرمان ءَ اول ساری ءَ مکان
حاکم کرمان شمس الدین ھست ات آ زمان
یک صلاح بوت انت ھمدگر پہ سھل ءُ تران
مدتے بازیں گوستگ ات چندے در عیان
شمس الدین وھدے درگذشتہ بوت چہ جھان
گپتگ ات چکّءَ بدر الدین بابا ءِ مکان
مینمود رحلت اعلمش رومی مان جھان
صاحب چک ات گُلچراگ دومی حکمران
گلچراگ ءَ پُسّگے سُھرتاج ات بنام
گوش کن ات تفسیر ءَ پدا رندی کسھّان
گار نہ انت تاریخ بلوچستان مان جھان
رند چار قرن ءَ ایر انت تاریخ ءَ نشان
اعلمش رومی گلچراگ سھر تاج ءِ بیان
چارمی شاہ عباس ات تھت ءَ حکمران
چل ءُ چار فرقہ ات بلوچ قوم ءِ خاندان
بدر الدین ءَ ماں ھاتر ا ھنچو کت گمان
اے بلوج قوم ءِ فرقہ انت مشھور انت بنام
قوت ءُ زور ءُزھرہ ءَ فرھاد انت بنام
سرکش ءُ مردوار ءُ گزیدہ انت مان جھان
گالب ءُ گمراہ ءُ فتحیاب انت در زمان
جنگ ءُ تاریح ءِ کسہ وان گون نوشیروان
شاھی ءَ تھت ءَ مئے گر انت شکے نیست اشان
راہ دگہ نیست ات کہ بکنت بدر الدین بھان
ناتہ یے لوٹ ات بدر الدین پیوندے چشان
ناگوار لگّ ات اے ھبر کانیں مھتران
چل ءُ چار گونڈیں پسّگ اش مردیں کت نشان
نام نھاد اش کرت انت چنان مسل دھتران
پوش اتنت بانوری لباس ایشان ءَ بجان
کنجل ءُ میک اپ اش سھری مان لبان
گردن ءَ ھار ءُ کید سر ءَ چَلّہ انگلان
راھی اش کرت انت سلتان ءِ دربار ءَ روان
در بچن یکے نامزدے پر وت کن نشان
گیر قوم ءَ ما سانگ ندآتگ ا ںگتان
تو حکومتے ئے کن ئے زنڈیں ھرکتان
شاہ پشومان بوت چہ وتی کار ءُ کارپدان
میر بلوچ کوچ کرت ءُ شت انت کیچ ءُ مکران
رند چہ شاہ عباس ءِ زلم ءُ زلمنان
مدتے وھد ءَ نشت حکومت ءَ محمد خان
چہ بلوچ قوم ءَ ھست ات آ نوجوان
بر ششم تھت ءَ میر جلال خان بوت کامران
گپت حکومت ءُ سلتنت کیچ ءُ مکران
باد شاہ بوت پہ چل ءُ جار قوم ءُ فرقھان
آ بری پاکستان نہ ات میانی ءَ نشان
ملک تصرف گپتگ ات دست ھندوان
گڈا کہ اتک انت بت شکن نامی پھلوان
میر بلوچ سرشار ات گون ءَ میری منگھان
بوران جلوان ات گوں کمیتی مرکبان
دیم پہ دیم بوت انت مردوریں سانڈ گوں دژمنان
ھرچی کہ رام رام گون بتان کت آ ھندوان
ناتوان اتنت نیست ات کُنٹ ءَ روح ءُ جان
نی سرءُ ھوش دست ءُ پاد انگشت ءُزبان
کہ گوش انت راھے سوج دینت لعنت مذھبان
ھنجریں ٹپّاں لگ اتنت تیزیں نیزہ وان
ھندو چو دزیں تولگ ءَ بوت انت گلگجان
ملک چہ دست سارقان گپت انت گردن کجان
نشت انت مان قصر ءُ ماڑی ءُ شاھی دبروان
چاکر شیھک مستر ات رند ءِ فرقھان
گوھرام لاشاری تھت نشین ات پہ ھلکھان
نام بلوچانی مشھور ات چار کنڈ جھان
سانگ ءُ پیوند ات گوں وتءَ ھر دو فرقھان
دھتر شیھک نانلی سانگ کت ھَدّہ خان
پیدا بوت میران منگلین رند ءِ پھلوان
مات ءَ رندان ات پت ءَ چہ لاشاریان
عبد اللہ لاشاری دوم ابن بھرام خان
سانگی کت آ دیمی مَدی رندانی نشان
رند چنت سال ءَ مدتے گوستگ در عیان
مشورت بوت انت رند ءُ لاشاری ھمزمان
چہ کلات دیم تریّنت پہ مگرب ءَ بیت انت روان
ایر رچان بوت انت سیستان ءِ دور ءُ دامنان
نشت انت مان میری پارو ءُ شیرکمبیں تڑان
ھیما اش زریں پاد کت انت سیھرنگیں گدان
ڈاچیاں پلگور ات کُنردانیں شان دپان
کھچر ءُ تلّ ءُ کورکش ءُڈنّاں میھڑان
سرشم ءُ برزین قلہ ءُ ماتبنداں بزان
شور کتگ گرب ءَ گپتگ اش سیستان ءَ مکان
ماں سراوان ءُ دزّکءُجالک ءَ تاں دھان
بوت انت ماں کرمان نرمانشیر رود بار ءَروان
سرحد ءُ چامپ ءُ لاشارءُ پنوچ ءَ میان
بندرات مان جاشک جگین کیر ءُ بیر نشان
کمبِل ءُ وشنام نشتگ انت پیش ِ دپگوزان
چھبار ءُ دشتیاری نگور گپتگ اش نوان
کلمت داں اورماڑہ ءُ باز کِرّ ءُ کشان
سِنگام ءُ رھگامءُبسول کوہ ءُ سر شمان
ماں تلانگ ءُ کوچو ءَ رپت انت مالچران
بین سربازءَ داں کسرکند ءَ درمیان
گوست انت تنکیگ ءَ ماں بگا بند ءِ سر شمان
رندان بنپور ءَ نشتگ انت مدتے زمان
لاشاری لاشار ءَ گِلءِ کور ءِ پادروان
سابت انت رند ءُ لاشاری پیشیگین نشان
انگت ءَ گوھرام ءِ کلات مشھور انت بنام
سیل کتگ سیستان جھل ءُ برز ھرجاہ ءَ اشان
مان نگور دشت ءَ ءُ کلاچ بوتگ انت روان
ترّ ات کیچ کور ءَ شت انت کولواءِ پٹان
بُرت اش داں ھند ءُ دھلی ءَ جنگ کت مھتران
گپتگ اش شاہ ءُ تھت پَلَک کرتگ مردوران
نی پدا اومان اش کتگ پیشیگین مکان
بارہ ات سیمی ماں کلات آتک انت آ جوان
مندو اش نندینت ماں کلات تھت ءَ حکمران
شور کتگ رند ءُ لاشار ءَ مصلحت چنان
چاکر ءُ گوھرام گوں وتی پوج ءُ ھمبلان
نامی ات چاکر گوں حکومتی دپتران
گوھرام لاشاری گوں مزن پاگیں مھتران
چاکر ماں راہ درّہ بولان ءَ روان
لشکر ِ رند ماں ڈاڈر ءُ سیبی درّچان
گوھرام ماں باگیں گجرات ایرکپت باڈران
میر بلوچ جنگ ءَ سرکش ءُ نامدار ات جھان
ملک اش ماں چار دور ءَ کت انت کم کم ءَ گران
ماں خراشان شاہ ھمایون ات در زمان
نشتگ ات گوں ترکی تھاردیمیں لشکران
پاد کت انت باگیں گجرات گوھرام ءَ گدان
ڈاڈر تھت ءَ گپتگ ات رندی پرچمان
پوترو ءُ داوود ; قندھار قبضہ کت اشان
ایمن ءَ نشت انت مدتے سال ءَ در زمان
سمی ءُ سازین گوھر گوں بازیں شدتان
یک دمے دنیا اش تمامیں کت آس کشان
گاڑینت انت راجی مھتر ءُ سوتک انتش جھان
سمّی ءَ بالاچ گار کتگ دودا ھم زیان
سازین ءَ باگاڑ ءِ کتگ قبرستان تمام
گوھر ءَ گوھرام ویل کت ءُ رند ئے گپت نوان
پر من ءَ گوھرام آتکگ ات دوشی شبروان
در حقیقت چوش نہ ات تفسیر ءَ بیان
راست اِش ات گوشدار ات حقیقیں عاقلان
ھست انت ماں تاریخ بلوچستان ءَ بیان
رند ءُ لاشار ءَ بستگ ات شرتے ھمچنان
آ بری قول ءُوادھاں قبضے ات زبان
شرت اش پہ اسپانی سر ءَ بستگ ات اشان
مرچی میدان ءَ کئیگ بیت مردی ءِ کمان
کج اتنت ریحان ءَ وتی رھوار ءِ لگام
چاکر ءِ برازتک ءَ چمارند ءِ فرقہ وان
تیگ زنین گوھرام ءِ پسر میرین رامین خان
پاد رکابان ءَ ایر کت انت زین ءَ نشت جوان
چا گورا ھر دو ترّتنت پجی ءَ جوان
چنت نفر رندان بوتگ انت شور ءُ ھمزبان
ھکّ اش رامین ءِ کتگ پامال ءُ زیان
شاھدی داتگ کٹّتگ ریحان ءَ کمان
اے ھبر رامین ءِ دل ءَ لگتگ گران
رپتگ یک روجے شکاری ماں آھو ان
ڈیک ندات شکاریگ ءَ آ روچی رامین حان
زھر کتگ گوھر ویل کتگ گوھرام ءِ نوان
رپتگ پہ نزّ چاکر ءَ گپتگ ات مکان
گوشتی کہ گوھرام شبروی آتکگ پہ من ءَ
اے ھبر بد برتگ تمامین لاشاریان
گوھر جنت ناشریں پولنگ مئے گُدان
مارا ناحکّ ءَ گوھر بندیت تھمتان
نیلیں ما واست گوھر ءَ مالداری نشان
گوھر ءِ مال ءَ ما کنیں نُکسان ءُ زیان
پاد اتکنت نیم شپے لاشارءِ جوان
زرتگ انت جنگی اسپر ءُ شمشیر ءُکمان
گار کت انت بی بی گوھر ءِ ھِراّنی نشان
ھال رس ات میرین چاکر ءَ مالوم بوت جھان
شور کتگ رندان بستگ انت اش ترکی میان
آ سلہ جنگی پوشت انت مردان ءَ بجان
دوستی ءِ سی سال اش کت انت برباد ءُ زیان
رستگ ات سی سال ءَ دگہ جنگ در بین آن
چاکر ءُ گوھرام مٹّ اتنت زور ءُ بازوان
رتکگ ات لاش چو ترونگل ءَ گویا الامان
در میان اتک انت شے کھیری مان پترّان
چاکر شیھک ءَ نکت منزور سھل ءُ تران
پاداتکنت دلگیری کھیری چہ پترّان
پشت اش ماندات ءُ بد دعااش کرت انت چنان
کامیاب ھچ وھدءَ مبات رند گوں فرقھان
مان اتکنت رند ءُ لاشاری چو بشّ بُنبَران
پہ ھمک جنگ ءَ کٹتّگ گوھرام ءَ کمان
چاکر ءَ گاڑینت انت وتی مردوارین جوان
منگلین میران گوڈلان شلینت یک دمان
چاکر شیھک دیم پرا ترک ءَ بوت روان
گوشتی گوں ترک ءَ دی منءَ گرانین لشکران
دی من ءَ زونو ءِ تھاردیمین مردوران
من وتی بیران یک پہ یک گوھرام ءَ گران
قوم لاشار ءَ من تمام چُکچین کنان
گوھرام گوں نوھان ءَ کتگ رشوتے روان
داتگ اش لَبّ تو بکن چاکر ءَ زیان
چاکر ءِ کشتن ءَ کتگ ترک ءَ سد بھان
زھرکنین شیر بوتکگ ءُ میر ءَ کت روان
پیل شراب داتءُ بُرّتنت جیل چہ پنجہ وان
گردگین لوک ئے پچکتگ بند ءَ بے گمان
شہ ھمایون ءَ کرتگ ات سردار امتحان
درست جت ءُ پِرّینت ا نت ھما میر ءَ یک دمان
زھرکن ءُ پرجوش ات تمام رند ءِ پھلوان
رند شش ماہ ءَ ترّ ات گوں ترکی لشکران
جمبر ءَ گرند اِت گپت نَلی زِ برین ترونگلان
مدتے بند شت انت رگام ءُ چرتگ اش جھان
چاکر ءَ کٹّ ات آھر ءَ مردی ءِ کمان
کشتگ ئے بیست چار ھزار لاشارءِ جوان
نھسد دگہ نوھانی جت ءُ پریّنت یک دمان
فرقھے رندان آتکگ ماں کیچ ءُ مکران
آسکانی نسل انت لاشارءِ قوم ءُ فرقھان
گوش کن ات او بیل ءُ حقیقتیں ھمبلان
ناتپاکی ءَ دیر کن ات بُگز ءُ کُنتان
وت ماں وت داوا ءَ مہ زور ات گوں برادران
ناتپاکی ءَ وت ماں وت گار بیت نشان
حاسداں رقصان کن ئے قومان ءَ زیان
عزتے پر تو نمانیت گوں مردمان
سیادی ءِ رشتہ ءَ مہ بُرّ ات او مردمان
ھر چی کہ نام ئے ھست بلوچ گوں تو ھمزبان
بِلیّ کہ زات ءُ منسب ءَ کم انت آ جوان
لوڑیگی زاتیں یا اگاں زنگی ءُ گلام
گر ستر وار ءُ بزگّ انت مسکین جھان
درتگین پچانی مہ چار ھست انت ناتوان
مذ ھب ءُ دین ءَ گوں ترا یک انت جسم ءُ جان
چہ بلوچ قوم ءِ فرقھان ھست انت اے جوان
عزت ءُ عیب ءُ تانھ ئے ھنچو وت بزان
اے خداوند ءِ قدرتان ھست انت امتحان
جاھل ءُ گمراھی مہ کنت انسان نیک نام
چون تکبر کت آ عزازیل شت لامکان
رشوت ءُ لبّانی پد ءَ ویل دی مسل آن
ھژدیایے مان قیامت ءَ جاہ جنت حرام
راہ ترا نیت انت گیر بئے شیری پنجگان
ھر کش ءَ ھست انت صاحبی گیب ءَ علمدان
بے سرین سوتان بئے زیر بار ِ گران
کشتی ات موجان گرک بیت دریایی زران
ایر کن ئے دستان ماں سر ءَ لگّ ئے زارجنان
قیمتی پنتانی حقیقتان شرّ بزان
او بلوچ قومانی سر ءُ ملک ءِ حاکمان
رھبر ءُ نامی سرپرست نامی متبران
ناتپاکی ءِ عاقبت ایش انت واجھان
شیر مروچ گار انت چہ شگالانی پنجگان
رہ مزارانی بند کتگ موری لشکران
مستری روباہ ءَ رس ات شیر ءِ ناگھان
ھژدیا وار انت کیپک ءِ گونڈین چنگلان
چِرتک چوپیت شھمات ءَ پیل ءِ گوش بُنان
گُرک مزن نامین چمدار انت دست تولگان
زالم ءَ زلمانی عوض مِلّتگ گران
رندیگیں ھکّاں گیر کتگ مزلوم ءِ گَمان
باگاڑ ءَ گند ئے ڈنگ جنت مار ءُ عقربان
پھلوان واست چانوگے گپتگ عاجزان
ناتپاکی ءَ چار چتور رسوا انت جھان
ھر کسی بند ءَ بُرّتگ جَّد ءُ پیرکان
چہ پت ءُ ماتی خاندان اصلی رشتہ وان
ھجری پہ چارسد ءُ الف ءُ پنچ ءَ بوت روان
میلادی ترّات آھر ءَ گُڈّی حصہ وان
نُھسد ءَ کار کت گون ھزار ھشت ءُ پنچمان
شمسی ءَ سے سد ;ھزار ءُشست ءُ سے بخوان
نیست مروچ قدر ءُ عزتے جوانیں مردمان
عالم ءُ ملا ءُ امیر خان ءُ معتبران
مجلس ءُ دیوان ءَ مزن نامیں شاعران
پیسری نامدار ءُ کھنسالین مردمان
گوش کن ات پنتانی حقیفت ءَ عاقلان
قافل ءُ پژمردہ مہ بیت چو کہ جاھلان
زندگی چار روچ انت پدا ھَلیت اے جھان
قافلہ رپتگ منتگ ئے رند ءَ کاروان
فخر مہ بند گافل ما ءُتو گونین اے رمان
ھَی کن ات مردان انگت ءَ باقی انت جھان
نُگدھان گوش دار اِت چما پیشی مردمان
نام بلوچانی ایر اِنت ماں شاھی دپتران
ھیبت ءُ بیمدار اَت بلوچ ماں آن زمان
ترس اتنت روس امریکہ ءُ آلمانیان
لرزتنت ھند ءُ چین گوں تمام جاپانیان
شرقی ءُ گربی مِلّتنت گوں برتانیان
ناتپاکی ءِ بارو ا مالوم ات اِشان
ھیلہ ءُ مکر اش سازتگ دیم سیاھیں سگان
وت ماں وت جنگ اِش دات بلوچ قوم ءِ خاندان
گُڈّا کہ کمزور اِش کت انت نامی پھلوان
آھر ءَ تقسیم اِش کت انت مُرداریں بدان
ھند ءُ اوگان حصہ یے برتگ ات عُمان
سیستان ءُ کیچ ءُ مکران شرّ کت گربیان
ملک زبر دستی ءَ برتگ آت شومین ناشران
ھَکّ شمئے پامال انت مدام دست دیگران
بے سر ءُ گار انت مئے بلوچ قوم ءِ خاندان
بے پد ءُ رند انت نیستنی تاریخ ءَ نشان
چپ نبیسان ءَ گار کت مئے ماتی زبان
کاگد ءَ لِکیّں اردو ءُ پارسی ءِ زبان
لنکہ یے نان ءَ گرین دست ء ناٹکان
وار ءُسرگردان انت مئے قوم ءِ خاندان
انگت ءَ پھر کنت وتی واست ءَ ناتوان
چمچہ انت مرچی میر بلوچ دست گربیان
سد تُمُن دست ئے دی گریت ھِّکیں برادران
آھر ءَ دست ءَ دنت وتی پِسّ ءُ مادران
دایم ءَ شیر انت پہ ضعیفیں خواھران
یاگی انت کوہ ءَ ءُ کُشیت ملکءِ مردمان
ھک ئے پہ دست گربیان پامال ءُ زیان
زھر انت ءُ بندیت پہ وتی برات ءَ کَنَہ وان
زندگی ءَ بیزار انت وتی کپتگ چَکّران
سر گون ءَ سنگ ءَ جنگ دنت ھر جا ٹکّران
کامیاب ھچ وھد ءَ نبیت تان روز زمان
آھر ءَ دست ءَ کپیت زلمی چنگلان
گوازینیت ھیسی چوٹو ءُ عمرءِ برکتان
پشپد ءَ چکاں دشمن ء سازیت ھَرکتان
ناتپاکی ءَ گوش بدار اِت ای مردمان
ھرکس ءَ نپسی نپسی انت چو آھر زمان
ھر کسے گیش وت نہ انت پَسّتگ جھان
عاقلان پھریز اِت چہ اے راہ ء باتلان
ماں دلان شود اِت کُنت ءُ بُگز ءُ حاسدان
اچ ادان ختم بوت بلوچستان ءِ بیان
گونڈ بگِر ملا فقیرمحمد نُکتہ آن
ربّ وتی لتف ءَ جنّت الفردوس ءَرسان
_______________
دلگوش : ای شئر من سال ١٩٨٩چہ نوارے ءَنبیستگ کہ شائر ءِ دپگال انت البت من نزاناں کہ واجہ ملا فقیرمحمد کئے انت ءُ کتام ملکءِ مردم انت البت چو نیکشھری ملا سیاھک ءَ دپاری ملایے نہ انت کہ کوریں ایرانی ملایانی رندءَ کپتگ
No comments:
Post a Comment